De stad heeft een boel mensen zonder veilig thuis. Ik weet niet waar ze slapen; ik zie ze altijd op straat. B en J bij de bushalte. De keurignette meneer die constant zit te bellen, de Oekraïense die altijd bij de bieb zit, de mevrouw die zielige verhalen vertelt en kopjes koffie bietst.
Ik voel me verwant met ze.
We hadden het ol het vrijwilligerswerk over wonen en eventueel verhuizen en ik zei dat op zag tegen eventueel verhuizen. Dat ik nu eigenlijk, na 4 jaar of zo, het huis eindelijk op de rit had, alles geregeld had en dat er nu rust was.
Je hebt daar ook hulp bij gehad zei de lieve collega. ‘Nou…..’, twijfelde ik. Maar ik heb inderdaad wel hulp gehad. Van M die me destijds hielp om voor P te zorgen toen hij ernstig ziek werd, en die na zijn dood trouw bleef komen. En van de broer die onder mij komt die hielp bij financiële zaken, de auto en de driewieler verkocht.
Ook de man van de collega bood meerdere malen zijn hulp aan, wat ik meestal niet aannam.
Tegelijkertijd denk ik aan al die mensen die zich langzaam terugtrokken toen P er niet meer was.
Ik heb mazzel gehad dat P een financieel wonder was, dat alles overzichtelijk in mappen zat, dat ik handig ben met administratieve dingen. Dat is gewoon geluk en niets om je op voor te laten staan.
I am lovely and kind and have a beautiful heart.
ik ben lief en vriendelijk en heb een prachtig hart.
Gisteren liep ik tijdens de Kunstroute langs de verschillende hofjes in de Vijfhoek in Haarlem. Het Proveniershof, het Brouwershofje, het hofje van Guurtje de Wael. Potverdorie, wat zou dát mijn plek zijn. Ik hóór daar.
Ik ben een blogger avant la lettre. Ooit maakte ik in kleine kring furore als Mrs Clockwise. Geen idee waar ik die naam vandaan had. Vorig jaar deed ik een poging maar die mislukte. Vandaag een nieuw blog met een nieuwe domeinnaam. Eef schrijft. Weer.